اقدامات سروش انقلاب فرهنگی را به انحراف کشاند

اقدامات سروش انقلاب‌ فرهنگی را به‌ انحراف کشاند

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با بیان اینکه دکتر سروش کاملا سعی داشت انقلاب فرهنگی را از مسیر درست خود خارج کند. گفت: انقلاب فرهنگی بعد از انقلاب باید رویکرد نقادانه نسبت به غرب مدرن و علوم انسانی اتخاذ می‌کرد.

به گزارش جهان، شهریار زرشناس عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در گفت‌وگو با فارس در مورد نقش عبد‌الکریم سروش در به انحراف کشاندن انقلاب فرهنگی اظهار داشت: بدون شک با وقوع انقلابی مثل انقلاب اسلامی انتظار شایسته این بود که در عرصه فرهنگ دگرگونی استراتژیک رخ دهد.

وی با بیان اینکه حتی انقلاب سوسیالیستی روسیه که به فضای تفکری لیبرالیسم سیاسی غربی نزدیک بود نیز به منظور بسط انقلاب ایدئولوژیکی خود دست به انقلاب فرهنگی زدند، افزود: حتی نظام های لیبرال غربی برخلاف ادعای خود که مدعی هستند که فرهنگ دولتی نیست و دولت در عرصه فرهنگ دست به تصدی نخواهد زد. نظارت فرهنگی انجام می‌دهند.

زرشناس سپس به شیوه کنترل در نظام‌های لیبرال دموکراسی پرداخت و افزود: نظام‌های لیبرال دموکراسی کاملا به شکل سازمان یافته و به طور نامحسوس از طریق رسانه‌ها و سازمان‌های ظاهرا غیر دولتی که از جریان سیاسی پول می‌گیرند. برنامه‌ریزی سازمان یافته برای نظارت فرهنگی از طریق بروکرات‌های وابسته انجام می‌دهند. نظارت فرهنگی را انجام می دهند

وی با تاکید بر اینکه در ایران بعد از انقلاب باید حتما انقلاب فرهنگی رخ می‌داد، گفت: یکی از اهداف انقلاب اسلامی مبارزه با فرهنگ شبه مدرن است. یک وجه بسیار برجسته این مبارزه در زمینه فرهنگی است. و یکی از عناصر مهم فرهنگی، دانشگاه و نظام دانشگاهی است.

زرشناس با بیان اینکه تشکیل انقلاب فرهنگی پاسخ‌گویی به ضروت و نیاز جامعه در ایجاد نظام فرهنگی مبتنی بر ارزش‌های اسلامی بود. اظهار داشت: در بدو پیروزی انقلاب اسلامی چون آگاهی روشنی نسبت ما و غرب مدرن وجود نداشت. درک درستی از تکنیک مدرن و مفاهیم مدرن وجود نداشت زمینه را برای نفوذ یک جریان بسیار مشکوک و انقلابی‌نما فراهم شد.

وی ادامه داد: متاسفانه جریان انقلابی نما در سیر انقلاب فرهنگی مشارکت کرد و مسلط شد. انقلاب اسلامی از نفوذی ها در عرصه سیاسی و فرهنگی بسیار ضربه خورده است. اساسا درفرهنگ جریانی که عبد‌الکریم سروش راهبرش ،سردمدار و ایدئولوگ بود یک جریان سازمان یافته بودند که عرصه فرهنگ را در سال‌ها دهه 60 در کنترل خود گرفتند.

زرشناس ادامه داد: شاگردان و پرورش‌یافتگان سروش در عرصه مطبوعات و وزارت ارشاد نفوذ کرده بودند. معمولا در مقام سیاست‌گذارن نیز نقش محوری بازی کرده بودند. خودش هم در شورای انقلاب فرهنگی حضور داشت باطن خود را آشکار نکرده بود.

این فعال فرهنگی با بیان اینکه متاسفانه به علت اینکه فضا هنوز در بدو انقلاب در عرصه فرهنگ و انقلاب مشخص نشده بود و برخی از اعضای شورای انقلاب فرهنگی توان مقابله با دکتر سروش نداشتند. گفت: دکتر سروش نیز از عرصه پشتیبانی برخی عناصر بروکرات استفاده می‌کرد. توانست انقلاب فرهنگی را عقیم ‌کند.

*سروش شورای عالی انقلاب فرهنگی را از مسیر درست خود خارج کرد

وی گفت: دکتر سروش کاملا انقلاب فرهنگی را از مسیر درست خود خارج کرده بود. انقلاب فرهنگی بعد از انقلاب باید رویکرد نقادانه نسبت به غرب مدرن و علوم انسانی اتخاذ می‌کرد.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با توجه به بایسته‌های انقلاب فرهنگی در شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: شورای عالی انقلاب فرهنگی باید روند آموزش علوم طبیعی و ریاضی را در دانشگاه منطبق با نیاز اجتماعی می‌کرد و دانشگاه را به یک جریان خلاق و تئوریک و فکری برای نیاز‌های جامعه به ویژه انقلاب تبدیل می‌کرد. تا دانشگاه مکانی برای تربیت یک طیف تئوریک انقلاب بدل می‌‌شد اما سروش کاملا خلاف این روند حرکت ‌کرده بود.

وی ادامه داد: سروش در انقلاب فرهنگی حرکت دوگانه‌ای را آغاز کرد. تا کاملا ماهیت لیبرالی خود را مخفی کند. اقدام نخست سروش سازماندهی سخت‌گیری ظاهرانه بود. و از طرف دیگر درباطن و جان نظام دانشگاهی روح سکولاریستی را دمید به گونه‌ای که سیطره پوزیتیویسمی علوم اگر نسبت به قبل از انقلاب بیشتر نشده است. کمتر هم نشده است.

زرشناس با بیان اینکه نخستین اقدام عبد‌اکریم سروش گسترش دامنه آموزش علوم انسانی در نظام دانشگاهی بوده است، گفت: این اقدام عبدالکریم سروش نیز کاملا هدفمند بوده است به این دلیل که محتوی و جهان بینی دروس علوم انسانی کاملا سکولار بوده است. با تغییر مورد نظر خود در علوم به صورت تدریجی زمینه تغییر را فراهم کند و مقدرات فرهنگی کشور را به دست بگیرد. تا به این ترتیب بعد از تغییرات فرهنگی مقدارت سیاسی کشور را نیز به دست بگیرد که همین گونه هم شد.

*نظام دانشگاهی که سروش طراحی کرد بستر ساز تهاجم فرهنگی شد

وی افزود: سروش نظام دانشگاهی جدیدی را طراحی کرد. که بستر ساز تهاجم فرهنگی شد. این درحالی است دانشگاه باید استاد و دانشجوی متعهد تربیت می‌کرد تا پاسخگوی نیاز‌های انقلابی جدید باشد. و در نهایت به سوی دینی‌سازی علوم حرکت کند یا لااقل به بومی سازی علوم کمک کند.

زرشناس گفت: تغییراتی که دکتر سروش در شورای عالی انقلاب فرهنگی راهبرش بود به جای اینکه به پالایش علوم کمک کند. نظام دانشگاهی را به صورت پنهان کارانه در اختیار نظام دانشگاهی سکولاریستی و اومانیستی لیبرالی قرار داد.

وی خاطرنشان کرد: سروش فضای جولان را برای استادان سکولار و نئولیبرال فراهم کرد. اگرچه اساتید مارکسیست را تصفیه کردند و اتاق جنگ گروه‌های تروریستی را از دانشگاه جمع کردند. اما موجی از نیروهای نولیبرال تکنوکرات بی اعتقاد آفریدند. و در دانشگاه‌ها به آن‌ها میدان داد.